" بِســــمِ ربـــــ الشُّهـَــــــداءِ وَ الصِّدّیقیــــــــــــن "

* وصیت امام باقر علیه‌السلام : 

 
هذه الوصیة لولده و وصیه مولانا الصادق علیه السلام قال علیه السلام: یا بن? ان الله خبأ ثلاثة أشیاء ف? ثلاثة أشیاء:

?  فرزند! خداوند سه چیز را در سه چیز دیگر مخف? کرده است:
خبأ رضاه ف? طاعته، فلا تحقرن من الطاعة شیئا فلعل رضاءه فیه،

?  رضا? خود را در طاعتش مخف? نموده، بنابراین هیچ طاعت? را کم مشمار؛ چرا که ممکن است رضا? خدا در آن باشد.

و خبأ سخطه ف? معصیة، فلا تحقرن من المعصیة شیئا، فلعل سخطه فیه،

?  و غضب خود را در نافرمان? اش مخف? نموده، بنابراین هیچ معصیت? را کوچک مشمار، زیرا ممکن است خشم خدا در آن باشد.

و خبأ اولیاءه ف? خلقه فلا تحقرن أحدا، فلعله ذلک الول?.
و دوستان خود را در میان آفریدگان خویش مخف? ساخته، بنابراین هیچ کس را تحقیر منما، زیرا ممکن است این شخص همان ول? خدا باشد.

 
- کشف الغمة، ج 2، صص 361-362؛ بحارالانوار، ج 75، ص 187، ح 27.

امام باقر (ع) :
هر که خوش نیت باشد ، روزی اش افزایش می یابد.

 
نام : محمد
لقب : باقرالعلوم، الشاکر لله، هادى، امین و شبیه است، و لقب اخیر به خاطر شباهت آن حضرت به پیامبر(ص) است
نام پدر : حضرت امام سجاد (ع)
نام مادر : ام عبدالله فاطمه دختر امام حسن مجتبى(ع)
محل دفن : قبرستان بقیع

در چنین روزى مصادف با دوشنبه، در سال 114 هـ امام باقر(علیه السلام) توسط هشام بن عبدالملک مسموم و شهید شد[1] در شب شهادت به امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «من امشب جهان را بدرود خواهم گفت. هم اکنون پدرم على بن الحسین را دیدم که شربتى گوارا نزد من آورد و نوشیدم و مرا به سراى جاوید و دیدار حق بشارت داد». در روایت دیگرى فرمودند: «اى فرزند گرامى، مگر نشنیدى که حضرت على بن الحسین از پس دیوار مرا ندا کرد: «اى محمد بیا، زود باش که ما انتظار تو را مى کشیم».
آن حضرت چندین روز و به قولى سه روز در حالت درد از اثر سم به سر مى بردند تا به شهادت رسیدند. فرداى آن روز بدن مطهر و پاک آن دریاى بیکران دانش خدایى را در خاک بقیع کنار مزار امام مجتبى و امام سجاد(علیهما السلام) به خاک سپردند. [2]

آن حضرت هشتصد درهم براى تعزیه و ماتم خود وصیت فرمود. حضرت صادق(علیه السلام) فرمودند: پدرم فرمود: «اى جعفر، از مال من مقدارى وقف کن براى ندبه کنندگان که ده سال در منى در موسم حج بر من گریه کنند، و مراسم ماتم را تجدید نمایند».[3]

آقا و مولایمان حضرت باقر(علیه السلام) در کربلا شرف حضور داشت. شب یازدهم، بازار کوفه، کنار سرهاى مطهر، اسارت شام و مجلس یزید را دیده است و هر زمان که متذکر شهادت حسین بن على(علیه السلام) و اسارت عمه هایش مى شد، اشک از چشم مبارکش مانند درّ جارى مى گشت.

 
خدا بزرگ است چنانکه در اندیشه نمی گنجد
و ستایش بسیار مخصوص اوست
خدایى که به کرمش بر من منّت نهاد،
و به احسانش زیارت سرورانم را آسان نمود
و از زیارتشان محرومم نکرد،
برگزیده ای از زیارت ائمه بقیع (ع)

----------------------
برگرفته از کتاب تقویم شیعه عبدالحسین نیشابوری
[1]. توضیح المقاصد: ص 29. فیض العلام: ص 110.
[2]. کافى: ج 2 ص 495 . بصائر الدرجات: ص 141. فیض العلام: ص 110. انوار البهیة: ص 69.
[3]. کافى: ج 2 ص 495 . بصائر الدرجات: ص 141. فیض العلام: ص 110. انوار البهیة: ص 69.
----------------------

التماس دعـــــــا

کد آمارگیر