" بِسمِ رَبِّ الشــُّــــــهَداءِ وَ الصِّـــدیّقین ... "  

شهید خرازی با قرآن و مفاهیم آن مانوس بود و قرآن را با صدای بسیــــــــــار خوبی قرائت می‌کرد.

روزهای عاشورا با پای برهنه به همراه برادران رزمنده خود در لشکر امام حسین(علیه السلام) در بیابانهای خوزستان به سینه‌زنی و عزاداری می‌پرداخت و مقید بود که شخصاً در این روز زیارت عاشورا بخواند.

او علاوه بر داشتن تدبیر نظامی، شجاعت کم‌نظیری داشت.

با همه مشکلات و سختیها، در طول سالیان جنگ و جهاد از خود ضعفی نشان نداد.

قاطعیت و صلابتش برای همه فرماندهان گردانها و محورها، نمونه و از ابهت فرماندهی خاصی برخوردار بود.

 
حساسیت فوق‌العاده‌ای نسبت به مصرف بیت‌المال داشت، همیشه نیروها را به پرهیز از اسراف سفارش می‌کرد

و می‌گفت: وسایل و امکاناتی را که مردم مستضعف دراین دوران سخت زندگی جنگی تهیه می‌کنند و به جبهه می‌فرستند بیهوده هدر ندهید، آنچه می‌گفت عامل بود، به همین جهت گفتارش به دل می‌نشست.
حاج حسین معتقد به نظم و ترتیب در امور و رعایت انضباط نظامی بود و از اهتمام به آموزش نظامی برادران و تربیت کادرهای کارآمد غافل نبود.
 نیمه‌های شب اغلب از آسایشگاه ها و محلهای استقرار نیروی لشکر سرکشی نموده و حتی نحوه خوابیدن آنها را کنترل می‌کرد.

گاه، اگر پتوی کسی کنار رفته بود با آرامش تمام آن را بر روی او می‌کشید

................................................

عزیز دلمی داداشی جونم

همینه که همه عاشقت بودن و هستن ... فرمانده به این نازنینی رو مگه میشه دوست نداشت

ما رو که دیوونه خودت کردی حاجی ... حالا بیا و یه فکری کن به حال این دل دیوونه

" اللّهم عجّل لولیّک الفــــرج و العافیة و النّصر

 و جعلنا من خیره انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه ... "

کد آمارگیر