*** السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا المرتضی... ***

§ هر چند حال و روز زمین و زمان بد است §
§ یک تکه از بهشت در آغوش مشهد است §

§ حتی اگر به آخـــــــر خط هم رسیده ای §
§ آنجا برای عشـــق شروعی مجدد است §

امشب اشک‏های تمام عاشقان خاندان علی از ابرهای غمگین آسمان مشهد می‏بارد و هر بار به یاد آن لحظه که زهر خصم را نوشیدی، جگرهامان به خون می‏نشیند و با چشمانی نمناک فریاد می‏زنیم: اِنّا تَوَجَّهْنا وَ اسْتَشْفَعْنا وَ تَوَسَّلْنا بِکَ اِلَی اللّه ـ یا وَجیها عِنْدَ اللّه ، اشفع لنا عند اللّه

 
_________________________________________________________________

نوشته ی خانم فریبا دهقان :

شهادت هشتمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت، خورشید تابان خراسان، غریب کوچه های توس، مولای مهرپرور، ثامن الحجج بر تمامی عاشقان حضرتش تسلیت باد.

 
تقدیر چنین است، گرچه تلخ است اما وقتی حسن ختام دو ماه عزاداری‌ات را در روزی قرار داده باشند که حواله‌ات کنند به آستانه‌ی خورشید، اینجاست که تقدیر دستت را گرفته و در آخرین روز از ماه صفر سال 1392 قرار داده است. و روزی‌ات اگر زیارت این آستان باشد که فبهاالمراد! چنین روزی باشد و پناهگاهت آستانه‌ی شریف امام الرئوف گردد.
بازی عجیبی دارد سرنوشت؛ آنجا که باید دستان شیطان از آستین فردی برآید که مأمونش نامند و جگر معصوم باید در شهری به خون کشیده شود که مشهدش خوانند. و تو نیز همگام می‌شوی با تقدیری که تلخ و شیرینش را نخواهی دانست بی‌گمان، از آنجا که غریب طوس را در کاشانه‌ی خویش به میهمانی در بر گرفته‌ای و مفتخری به میزبانی از این امام. و کاش حق همسایگی را به‌درستی ادا کند میزبان آقا.
اما چه داستانی است سرگذشت دلداده‌ای که روزها و شب‌های بی‌تابی را در دو ماه سیاهپوشی، به رنگ تیره‌ی ماتم سپری کرده است و اینک، داغدار غمی دیگر است؛ داغی از جنس حسرتی عظیم بر غروب یک خورشید، آنجا که هشتمین خورشید را در آغوش خراسان سپرده‌اند و امانتی گران‌بها را در دل این سرزمین به ودیعه نهاده‌اند تا قیام قیامت.
و این دلداده‌ی سوخته دل را نه تاب دوری حرم حسین(ع) است و نه توان دل کندن از پنجره فولاد رضا(ع)، عجب محشری به پاست در دل، عجب قیامتی است در جان. که دست به دامان کرامت مولایش باید سپرد از این مصیبت بزرگ و درد فراق.
سنگین است این بار و سخت است این درد، چه می‌شود ما را بدون آقا؟ چه می‌شود ما را در غم شهادت مولا؟ چه می‌شود ما را. به راستی عجب حسن ختام عظیمی است بر این تقویم پر از رنج و درد شصت روزه، و چه بسا، پایان ندارد دفتر مصایب پاک‌ترین و مظلو‌م‌ترین آفریده‌های پروردگار.
آری! محرم، صفر و... پایان می‌پذیرد اما آنچه برجای خواهد ماند، معرفتی است برخاسته از اشک و آه و سوز دعای این ایام، که دست برنداریم از این خاندان و دل برنگیریم از این مسیر، که این طریق همچنان پابرجاست و رهرو طلب می‌کند به پای دل.

التماس دعای فرج ...

اللـّــــــهم عجّـــــل لولیّک الفــــــرج و العافیة و النّصر
و جعلنا من خیره انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه ...

کد آمارگیر